Κυριακή

Έγκλημα πάθους είπαν



-Ποια;Η Σκέψη;Έχει πεθάνει η Σκέψη
εδώ και δυο-τρεις μήνες πρέπει να ναι
δεν τα μαθες;
ένα υπεροπτικό κάθαρμα ομολόγησε πως το έκανε μου είπανε,εγώ δεν τους πιστεύω
την έδεσε με αλυσίδες σε ένα δεντρό στο εγκαταλελειμμένο σπίτι στην απομονωμένη οδό σιωπής μου είπανε,εγώ δεν το ξέρω
Της έσπασε τα κόκαλα ένα-ένα με ένα μικρο σφυρί,μου είπανε,δεν είμαι σίγουρη,δεν ήμουν μπροστά
Δεν τη φίμωσε το υπεροπτικό κάθαρμα γιατί ήταν η μόνη ευκαιρία να την ακούσει να ουρλιάζει,και αυτός και οι υπόλοιποι που δεν είχαν την ευκαιρία να την ακούσουν μέχρι τότε,
το σπαραχτικό ουρλιαχτό της γύρισε κάθε άκρη του κόσμου, μου είπανε,εγώ δεν άκουσα κάτι,δεν μπορώ να στο επιβεβαιώσω
Μετά το υπεροπτικό κάθαρμα την έλυσε,την ακούμπησε ήρεμα στο έδαφος και χάραξε το όνομα του με καλλιτεχνικά γράμματα χρησιμοποιώντας ένα σκουριασμένο ξυράφι, σε όλο της το κορμί,μου είπανε,θα σε γελάσω αν αληθεύει
Ύστερα,τρεις φορές την μαχαίρωσε με το ίδιο μαχαίρι που έπαιρνε μαζί της για άμυνα
μια στην καρδιά και δυο στο κεφάλι,στο κάθε μάτι,ετσι μου είπαν τουλάχιστον, εγώ το πτώμα ποτέ δεν το είδα,δεν είμαι σίγουρη
Την άρπαξε όπως κείτονταν στο έδαφος από τα τσακισμένα της χέρια και την έσυρε πέντε μέτρα μακριά από το δέντρο,μπροστά στην είσοδο του σπιτιού αφήνοντας το αίμα πίσω της να σχηματίσει μια τέλεια,ίσια γραμμή στο χώμα,τόσο ατάραχος ήταν λένε μα αδυνατώ να πιστέψω πως κάποιος μπορεί να είναι τόσο απαθής,εγώ άλλωστε δεν ήμουν εκεί
Πήρε τηλέφωνο αμέσως να δηλώσει την δολοφονία
και μετά έσκισε με το σκουριασμένο ξυράφι την σάρκα του,τις φλέβες του
κανένας δεν νοιάστηκε για κάτι περισσότερο από βδομάδα μετά το τηλεφώνημα
κανείς δεν έψαξε
κανέναν δεν ενδιέφερε τι κάνει εκείνος ή η Σκέψη
τυχαία τους βρήκε μου είπανε ένας άστεγος που σε κατάσταση απελπισίας σκόπευε να διαμείνει στο ερειπωμένο σπίτι,μα δεν τους πιστεύω
Έγκλημα πάθους είπανε,μα δεν μπορώ να καταλάβω πως το μίσος και το πάθος συνδέονται τόσο πολύ

Το όνομα αυτού,Αγνοϊσμός είπανε

εγώ δεν τον είχα ακούσει ως τότε,δεν τους πιστεύω.

That's the price she paid.

πήγα στο πανηγύρι χθες
πολύ φασαρία για το τίποτα
ήταν περίεργα
είχε μια δόση ειρωνείας,βρήκα εκδόσεις βιβλίων που έψαχνα και δεν εβρισκα στα βιβλιοπωλεία όπου είχαν εκδόσεις για τα πανηγύρια
πήρα και ένα χρυσόψαρο
του έδωσα το όνομά σου
του το είπα,δεν έφερε καμία αντίρρηση,πιθανά επειδή αμέσως θα το ξέχασε
ξέρεις,η μνήμη τους κρατάει μόνο τρία δευτερόλεπτα,όχι πολύ λιγότερο από τη δική σου
μοιάζεις πολύ με χρυσόψαρο τώρα που το σκέφτομαι,παρ'ολο που σε όλους το παίζεις γάτα
πάντα μου έλεγες πως νιώθεις σαν να σε έχουν βάλει σε μια γυάλα
που με την κάθε στροφή που κάνεις σου φαίνεται διαφορετική
άλλωστε εσύ δεν κουράζεσαι να κάνεις κύκλους
πόσω μάλλον φαύλους....
πάντα μου έλεγες πως έβλεπες τον κόσμο μια στάλα πιο παράξενο,σαν να τον κοίταζες
μέσα από καμπυλωτό γυαλί,εκείνο που σε εγκλώβιζε,που ξεχωρίζει το περιβάλλον σου,που σε διαχωρίζει τέλος πάντων από τον κόσμο
και ποτέ δε μιλούσες.πιο μουγκός και απο χρυσόψαρο
συνεχώς παρόν και διαρκώς φευγάτος.Άλλο πράγμα ο "κόσμος τους",άλλο εσύ,άλλο εσύ και γω μαζί
και το δικό μου να ξέρεις χρυσόψαρο,είναι μαύρο
ήταν το μόνο που ξεχώριζε μέσα στη γυάλα με τα αλλα
και σε αυτό μοιάζετε,παλιο attention whore
πάντα κάτι δεν πήγαινε καλά με σένα
αλλά εμένα με τραβάνε τα ψυχάκια
οπότε δεν στο λογιάζω ως κακό
αλλά θα το πληρώσεις αυτό κάποια στιγμή
δεν εντυπωσιάζομαι εύκολα ξέρεις
και όταν γίνεται δεν τελειώνει καλά
να προσέχεις λοιπόν τα υπόλοιπα μαύρα χρυσόψαρα εκεί έξω,παγιδεύουν το ένα το άλλο καμία φορά όταν έχουν ελεύθερο χρόνο
και γω φεύγω,έχει πολύ όμορφη μέρα για να κάτσω να γράψω για σένα και να επεκταθώ περαιτέρω,δεν θα παγιδέψω εσένα στον ελεύθερο χρόνο μου,έχω καλύτερα πράγματα να κάνω
καλημέρα