αν όπως μου έλεγες μικρή παράδεισος είναι εκεί που αγκαλιάζεις μια ηρεμία άπλετη παρέα με αυτά που αγαπάς
τότε βοήθησέ με να εξασφαλίσω μια θέση
μάθε μου να διανύω αποστάσεις,να περνάω μέρη που έχεις περάσει,να καταπιάνομαι με τις εμπειρίες σου
μάθε μου,μάθε μου να κάνω νουβέλες τις πληγές μου,να μην απαντάω όταν με ρωτάνε το γιατί των πράξεών μου,να προστατεύω με ατσάλινα σίδερα και γυάλινες πόρτες την ησυχία μου
μάθε μου να μην ζητάω συγνώμη,να μην με νοιάζει αν θα ξημερώσει αύριο ο ήλιος ή αν θα με αφήσει τιμωρία ίσα ίσα για να μάθω να βλέπω στο σκοτάδι
μάθε μου κόλπα μαγικά, δώσε μου όπλα ξένα να απειλήσω την αταραξία μου να μη με πνίξει χωρίς οίκτο
δείξε μου διόδους να μη με πιάνει πανικός,πάιζε μου μουσική όταν δολοφονώ τις μαργαρίτες στον κήπο για να μην μαραθούν τα τριαντάφυλλα από τη ζήλια τους
άλλαξε θέση σε αυτά που δε νομίζεις σωστά,κανε με ολόκληρη παθητική,να σου χαρίσω γενναιόδωρα όλο τον έλεγχο
υποσχέσου ότι δεν θα τον επιστρέψεις
χώρισε με από αυτά που με χωρίζουν σε δυο κομματια,σταματα να ασπαζεσαι αυτα που με τρομάζουν
πίστεψε,πίστεψε εκείνα τα μεγάλα λόγια πάνω στα χαρτιά που θάβουμε τον χειμώνα στην άμμο και τα ξεθάβουμε το καλοκαίρι για να μας δίνουν δύναμη
πείσε με,πείσε με και κανε με να τα πιστέψω και γω
προστάτεψέ με από τους δαίμονές μου,τους σκοτώνω,δες με
χειροκρότησε τους που φεύγουν έτσι ηρωικά,δείξε μου ποια είναι η κόλαση να την ξεχωρίζω
για μένα αυτό σημαίνει ηρεμία, βοήθησε με
και γω θα μας κάνω δώρο δυο γωνίες στον παράδεισο
