-Και τότε τι μπορεί να είναι αληθινό μέσα στα όνειρα;
"Δεν μπορώ να σου εξηγήσω"της απάντησε..Είναι πολύ πάνω από τις δυνάμεις μου.Νιώθεις πως πετάς στα σύννεφα και μια γλυκεία ζαλάδα σε κυριεύει..Παραμένεις παρόλα αυτά στο έδαφος όσο και αν νιώθεις οτι πετάς..Αρχίζεις να ελαφρένεις όλο και πιο πολύ,σε αγκαλιάζει και εσύ αποφασίζεις να αφεθείς.Σε ζεσταίνει η ασφάλεια του..είναι μαγικό και άπιστο στα μάτια σου μέχρι να συνειδητοποιήσεις οτι δεν θα κρατήσει για πάντα,θα διαλυθεί και θα σε πάρει μαζί του αλλά εσύ ακόμα και τότε θα το αφήνεις να ζει μέσα σου.Έξω συννεφιάζει και το μίζερο δωμάτιο σου αποχτά άλλου είδους χρώματα,απρόσιτα...δεν εξηγείτε με λέξεις.Ξαφνικά στον μουντό σου τοίχο σχηματίζεται μια μεγάλη πόρτα και τότε η πόρτα ανοίγει και σε αφήνει να αγγίξεις τα πιο κρυφα σου όνειρα για ένα λεπτό χωρίς να βλέπεις ίχνος απο τους παλιούς σου εφιάλτες.Απελευθερώνεις τον εαυτό σου και τον αφήνεις στα όνειρα σου και εκεινα μαλακά και φιλικά σε εσένα,αναλαμβάνουν να σε καθησυχάσουν με τα πιο γλυκά νανουρίσματα που άκουσες πότε κάνοντας σε να υποκλίνεσαι στην σκηνή του παραμυθένιου τους θεάτρου..Σε υπνωτίζουν,η μονή εικόνα που μπορείς πια να θυμάσαι καθαρά είναι η σπίθα του κεριού που τρεμοπαίζει μπροστά στα μάτια σου και σε κάνει τόσο φοβερά δισταχτικό για να καταφέρεις να περασεις απο την πόρτα πίσω στο αρχικό σου αδιάφορο κόσμο.
Ο κισσός των ονείρων σου σε τυλίγει οσο πάει και εξαπλώνεται μέσα σου όσο ποτέ ενώ η φαντασία σου παραμένει ατίθαση,φαίνεσαι ακόμα πιο ανάλαφρος.Μόλις αρχίζεις να εγκαταλείπεις αρχίζει και η ομίχλη σου να δημιουργείται μέχρι να γίνει τόσο πυκνή ώστε να μην ξεχωρίζεις πια την μικρή σπίθα του κεριού σου..Σε πιάνει να βρίσκεσαι σε ένα χιονισμένο τοπίο..τοπίο ανόμοιο με οποιοδήποτε άλλο βρισκόσουν ποτέ.Αναζητάς το φως του κεριού,το μόνο αληθινό μέσα στον ψεύτικο σου κόσμο.Οσο δεν το βρίσκεις τόσο αισθάνεσαι πιο φυλακισμένος...τότε η πόρτα αρχίζει να κλείνει και εσυ απαρνείσαι τον αδιάφορο κόσμο σου για να βρεις εκείνη την αληθινή σπίθα που επικράτησε μέσα στον ψεύτικο σου κόσμο....
Ομως τώρα όλα μέσα στην ιδανική ησυχία σου σιγά σιγά αρχίζουν να σκοτεινιάζουν
Η σπίθα έσβησε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου