lets see if you have the guts

αν θες να φύγεις,φύγε βασικά,δεν με νοιάζει,απλά κλείσε την πόρτα πίσω σου γιατί μετά ίσως να θέλω να μείνω μόνη
δεν πρόκειται να μου λείψεις,για πολύ τουλάχιστον,μου δίνω δυο μέρες
έτσι είμαι εγώ,τέτοια τα περνάω έντονα αλλά γρήγορα,δεν τα κουβαλάω μετά
θα ακούω μουσική,θα ηρεμώ και πιθανά που και που να πέφτω σε κανένα τραγούδι που να σε θυμίζει και να διακατέχομαι από μια μικρή κατήφεια
μέχρι εκεί όμως
και σου υπόσχομαι,σου υπόσχομαι οι σκέψεις μου να είναι βραχύχρονες και η φωνή που θα μου λέει ιστορίες για σένα μέσα στο κεφάλι μου,όσο πιο λακωνική γίνεται
δεν θα το φιλοσοφήσω ,είναι επικίνδυνο,όσο πιο πολύ θα το σκέφτομαι,τόσο πιο πολύ θα το ωραιοποιώ
και τότε ίσως πλάσω την εικόνα σου πάλι στο μυαλό μου όπως στην αρχή
όχι αυτό που είσαι,δεν είσαι εσύ αυτό,είναι αυτό που θα θελα να είσαι
και δεν θέλω
δεν θέλω τίποτα βασικά
ή μάλλον θέλω,εμένα θέλω
θέλω χρόνο για μένα,για τους στόχους και τα όνειρά μου
για τα σχέδια που θα καταστρώσω να κατακτήσω ξανά τον κόσμο μου
και να γίνω μια διάφανη,εγωκεντρική,απαθής ύπαρξη
να τα κάνω όλα σκόνη μπροστά σε δυο,άντε τρία απωθημένα
να πετάξω στο πάτωμα και να ποδοπατήσω στοχασμούς και αηδίες
και να επικεντρωθώ σε δυο,άντε τρία πράγματα
να τα κάνω πραγματοποιήσιμα,έτσι ,σαν δώρο
απλά ας μην σταματήσει η μουσική,παρακαλώ
αλλιώς τα πάντα θα θεωρηθούν μια ξεχασμένη παρόρμηση
και τότε θα'μαστε καταραμένοι,όλοι
και δεν το φοβάμαι,απλά το βαρέθηκα.