μικρο αποσπασμα
.. ξάπλωσε στο χαλί μπροστά στο τζάκι έχοντας ακόμα το χέρι της μέσα στο δικό του.
Του μίλαγε τόσο σιγά,τόσο ήρεμα,σαν να ήθελε να κρυφτούν
εκεί να μείνουν για λίγο και ποτέ κανείς να μην το καταλάβει
"πιάσε την κιθάρα απαλά
και άρχισε να παίζεις ένα τραγούδι να με πάρεις από δω
και με το διακριτικό άγγιγμα της φωνής σου να χαμηλώσεις τα φώτα της πόλης
με τυφλώνουν
πηγαινέ με σε μέρη με πεταλούδες
από εκείνες που σου μοιάζουν
οι πεταλούδες είναι σύμβολο της ψυχής λένε
τις φοβάμαι καμιά φορά για αυτή τους την ιδιότητά
εσύ όμως είσαι τόσο γενναίος
σε παρακαλώ
κανε με να διακρίνω ποιες είναι οι πεταλούδες που στα φτερά τους κουβαλάνε δηλητήριο για τους ψεύτες
ποιες είναι οι πεταλούδες που στα φτερά τους έχουν το αντίδοτο της μελαγχολίας
δάνεισε μου τα φτερά τους να πάθω ανοσία στο δηλητήριο των ψευτών
αυτό θα είναι το καλύτερο αντίδοτο για τη μελαγχολία
χτύπα την κιθάρα ώσπου να σπάσει
γιατί η ησυχία τελικά είναι η πιο αρμονική μουσική
αλλά μην με καταραστείς να ζω με ησυχία μόνο
κουράζομαι
την κουράζω
ή έστω άσε την φωτιά αναμμένη για λίγο να έχω μια παρέα όταν φύγεις
αλλά μίλα μου,μη φεύγεις,μη φύγεις
όταν φεύγεις τα μάτια μου σκοτεινιάζουν μια ιδέα περισσότερο
νιώθω πως αλλάζουν χρώμα
αλλάζουν τον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο
και η φωτιά γίνεται πάγος.
Η φωτιά μας λέει ιστορίες από καταστροφές
και όμως όταν τις ακούω μαζί σου μου φαίνονται σχεδόν παιδικές.
Κοντά σου είναι όλα νανουρίσματα και μουρμουρίσματα
και γω μακριά σου τόσο μικρόψυχη,δεν δέχομαι ησυχία,δεν δέχομαι μουσική.
Μάθε με να ζω χωρίς εσένα, πόσο κακό θα μου κάνεις αν το ξεχάσεις.
Σε παρακαλώ,μην το ξεχάσεις και αυτό σαν τα χρώματα που σου ζήτησα να μου φέρεις το πρωί, γιατί αν δεν μου το μάθεις και γω θα ξεχάσω να ξεχωρίζω όλα τα χρώμα."
"δεν θα χρειαστεί ακόμα" ψιθύρισε εκείνος και την έκανε να αποκοιμηθεί ενώ σχημάτισε μια πεταλούδα με τη στάχτη δίπλα της
ύστερα η φωτιά έγινε πάγος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου