Κάντο πάλι,μη περιμένεις
φύγε,πάντα έφευγες στα δύσκολα άλλωστε
πήγαινε πάλι σε όνειρα ξένα να διαμένεις
να αναφωνείς σε κάθε απάτη που υπομένεις
"ω χειμώνα άρρωστε"
Και σκέψου τα παραμύθια τα άπειρα
εκεινα που σε κάναν να ξεχνάς
τα χρονιά χωρίς ήλιο,τα ανάπηρα
και το ξερίζωμα της λαστιχένιας σου καρδιάς
Αλλάζεις και υιοθετείς διαόλου ψεύτες
που κάποτε μπορούσες να σκοτώνεις
φωνάζοντας τους λυσσαλέα "κλέφτες"
με κάτι αλήθειες δανικές που απομονώνεις
Και φύγε,φύγε και λησμόνησε τα λάθη σου
απάτη στίσε και χορό στο όνομα της ικεσίας σου
ή τιμωρία ονόμασε τη που σου όρισαν τα πάθη σου
να μην ξεχωρίζεις πια ποτέ τη δυστυχία σου
Ίσως το καλύτερο σου...
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω πολυ
ΑπάντησηΔιαγραφή