The devil

-Τον είδα εχθές ξέρεις
πόσο κλισέ θα σου ακουστεί αν σου πω πως έμοιαζε με σκιά;
πόσο κλισέ θα σου ακουστεί αν σου πω πως καθώς προχωρούσε πίσω του σερνόταν ένα σύννεφο έπαρσης,τόσο μεγάλης που άξια θα ταν αρκετά,κανείς θα έλεγε,να γονατίσει και τους πιο επίδοξους αντιρρησίες,τους πιο θλιβερούς αντιοπαδούς του,τους πιο σκληρούς εχθρούς.
Τον κοίταζα και γω που λες από μακριά χωρίς να κάνω νεύματα και σχόλια μην τυχόν και γίνω γραφική χωρίς ίχνος μετάνοιας και του τσακίσω τον εγωισμό με μια σαρκαστική επιδεξιότητα
Τον κοίταζα και γω που λες να προχωράει και να θρυμματίζει σε εκατό,ίσως και εκατόν εξήντα έξι κομμάτια συνειδήσεις και ψυχές μοιράζοντας καινές ιδέες σε λευκά χαρτιά και άσπρη σκόνη.
Όνειρα μοίραζε έλεγε,όχι ιδέες,γιατί στο να χαρίζει συμβουλές δεν τα πήγαινε καλά ποτέ ..μα εγώ που τον ήξερα καλύτερα από όλους,πεπεισμένη είμαι πως ήταν όνειρα με ασημένιο περιτύλιγμα να μην φαίνονται.Και άλλωστε,το χρυσό πια είναι πασέ,έλεγε.Όνειρά αδειασμένα απο συναισθηματικές επενδύσεις ,αυτές που ράγιζαν κάποτε την λογική του σε εκατό,ίσως και εκατόν εξήντα έξι κομμάτια
Μα τόσο μεγάλη ιδιοφυΐα ήταν κάποτε και μετατράπηκε σε θλιβερό στοίχιωμα
Μα τόσο μεγάλη συναισθηματική ευφυΐα είχε και την παράτησε για ένα κουτί αδικαιολόγητης παραφροσύνης και πέντε σταγόνες βαθύ ύπνου.
Ύπνου βουτηγμένου στα χρώματα του ουράνιου τόξου.
Αυτός ο επαγγελματίας καινοτόμος,ο άνεργος βασιλιάς της καταστροφής,αυτός ο άεργος ιππότης
Έτσι απλά έπιασε όλα τα χαρίσματα του ένα-ένα από το λαιμό και τα έπνιξε στη λίμνη αίματος που είχαν σχηματίσει στα πάτωμα μια φορά,ίσως και δυο..ίσως και παραπάνω, οι αιμορραγούσες αναμνήσεις του.Μετά αμετανόητα έγδαρε την σάρκα τους με τα χέρια και τους ξερίζωσε τις ιδιότητες,απαιτώντας να μην ακουστεί ο παραμικρός θόρυβος.
Σήμερα έμαθα πως πέθανε,από υπερβολική χρήση...ας πούμε χρωμάτων
μα στοιχηματίζω πως ήτανε πνιγμός.

-2009