Beauty lies inside the eye of another youthful dream.

 Ο κόσμος?..Ο κόσμος λέει μεγάλα λογία και ύστερα φεύγει..χάνεται..Αδειάζει το τοπίο καθώς απομακρύνεται και παύει ξαφνικά να ενδιαφέρεται για αυτά που αφήνει πίσω και αυτά που τον περιμένουν..Έτσι κάνει ο κόσμος..ο κόσμος μου,ο κόσμος σου...Ο κόσμος ενός παιδιού με ολάνοιχτα μάτια και αγνή ψυχή που προσπαθεί με κάθε δύναμη αυτού του μικρού του κόσμου να κλείσει μια καρδιά που όσο μένει ανοιχτή στους υπολοίπους κόσμους καταστρέφεται..και μια μια οι πόρτες κλείνουν και ξαφνικά όλα αποκτούν ασπρόμαυρο χρώμα..Ο κόσμος μου είναι παράξενος αλλά όχι ξένος...Μουντός κάποιες φορές...ζωντανός κάποιες άλλες και όταν μεθά όλα γύρω του αλλάζουν,μια προς το καλό,μια προς το ξένο και διαφορετικό και ίσος τρομαχτικό κάποιες φορές..Ο κόσμος,ο κόσμος μου,ο κόσμος σου..Και όλα χάνονται,και όλα γεννιούνται..Ένας άνεμος αλλαγής τον περιβάλει..Τον κόσμο μου και τον κόσμο σου..Σήμερα εχθές αύριο και για πολύ ακόμα..Όπως ο ήλιος ξεπροβάλει καθώς το φεγγάρι χάνεται έτσι και ο κόσμος..ο κόσμος μου και ο κόσμος σου...Καταστρέφεται σε κάθε αντίο του φεγγαριού και ξαναγεννιέται σε κάθε καλημέρα σου ήλιε...Εσύ είσαι αυτός που τον κρατά στην ζωή..Μοιάζει να πέφτει σε νάρκη σε κάθε σου όχι..Τραντάζεται,χτυπιέται και ύστερα επανέρχεται μα όταν το πρώτο κρύο φως τον αγγίξει είναι ήδη αλλαγμένος,τρελαμένος,διαφορετικός...μετά πάλι χάνεται μέσα στις σκιές..αθόρυβα,ήσυχα...γαλήνια

..Επανέρχεται και πάλι χάνεται και αυτό συνεχίζεται και ίσος θα συνεχίζεται μέχρι να σβηστεί κάθε ίχνος του..Ο κόσμος ,ο κόσμος μου ο κόσμος σου..Όσο υπάρχει ο κόσμος σου θα υπάρχει και ο δικός μου..Θα έρχεται,θα χάνεται,θα ανασταίνεται,θα πεθαίνει βασανιστικά η' ανώδυνα και θα ταξιδεύει πάλι μέσα στις σκιές ώσπου να γαληνέυσει  γιατί έτσι κάνει ο κόσμος..ο κόσμος μου και ο κόσμος σου